κοστάδος

κοστάδος, -η, -ον (Μ)

1. κοντινός, γειτονικός

2. φρ. «πάω κοστάδος» — πλέω κοντά στην ακτή.

[ΕΤΥΜΟΛ. < βεν. acostado, μτχ. τού ρ. acostar].